Jaskra – cichy złodziej wzroku

Należy wiedzieć, że pierwsze zmiany świadczące o rozwoju jaskry pojawiają się u niektórych osób już po przekroczeniu 35-tego roku życia. Im jednak jesteśmy starsi, tym prawdopodobieństwo tej choroby staje się większe.

Warto zadać takie oto pytanie – czy to prawda że jaskra to nie jedno schorzenie, ale grupa chorób? Tak. Ich wspólną cechą jest neuropatia nerwu wzrokowego, co związane jest z postępującym, powolnym i nieodwracalnym zanikiem nerwu wzrokowego, czyli utratą widzenia. To wszystko brzmi dość nieciekawie, więc czy mają sens jakiekolwiek działania profilaktyczne skoro ta choroba ma charakter nieodwracalny? Oczywiście, że tak! Dzięki postępowi w zakresie wczesnej diagnostyki i leczenia to poważne schorzenie obecnie coraz rzadziej prowadzi do całkowitego zniszczenia nerwu wzrokowego. Istotne jest jednak, aby zdiagnozować chorobę na bardzo wczesnym etapie.

Jakie objawy zatem powinny nas zaniepokoić? Nie jest to proste pytanie. Należy wiedzieć, że najczęściej spotykaną formą jaskry w polskiej populacji jest tzw. jaskra pierwotna otwartego kąta. Definiowana jako przewlekła, bezobjawowa i wolno postępująca, często wykrywana jest przypadkowo, na przykład kiedy dany pacjent pojawia się w gabinecie, ponieważ chce dobrać sobie okulary. Chodź głównym czynnikiem postępu choroby jest podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe. objawy są trudno wychwytywane przez pacjentów. Niestety, wciąż zdarz się, że choroba ta bywa rozpoznawana w momencie znacznego uszkodzenia nerwu wzrokowego – pacjent pojawia się u okulisty, kiedy ma zawężone pole widzenia – po prostu „części obrazu” już nie widzi.

Czasem jednak początek choroby przebiega bardziej dramatycznie i tak jest w przypadku tzw. jaskry z zamkniętym kątem przesączania. Jej pierwszym objawem bywa tzw. ostry atak jaskry. Chora osoba cierpi na silny ból i rozpieranie w oku, bóle głowy. Pojawiają się zaburzenia widzenia (na przykład tęczowe koła wokół źródeł światła), nudności, wymioty. W takiej sytuacji konieczna jest szybka pomoc lekarza okulisty.

Czy jest szansa, aby wyłapać tę chorobę na wczesnym etapie, nim dojdzie do uszkodzenia wzroku? Oczywiście, że tak! Należy wiedzieć, że wcześnie rozpoznana jaskra daje możliwość ochrony nerwu wzrokowego na etapie, kiedy nie doszło jeszcze do uszkodzenia wzroku. Żeby jednak to się udało, należy po 40-stym roku życia regularnie badać wzrok. Wówczas wystarczy wykonać zwykłe badanie dna oka oraz pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego. Już na jego podstawie okulista może zdiagnozować pierwsze zmiany charakterystyczne dla jaskry. Kiedy zauważy coś podejrzanego może zlecić dodatkowe testy (na przykład OCT, HRT, GDX), które są bardzo pomocne w diagnozowaniu i monitorowaniu choroby. Na ten temat pisze również strona www.kaszel.pl

I na czym polega leczenie jaskry? Podstawowym celem leczenia jaskry jest utrzymanie stabilnego ciśnienia wewnątrzgałkowego. Najczęściej stosowaną metodą i z reguły wystarczającą jest leczenie farmakologiczne miejscowe, czyli stosowanie kropli. Kolejnymi krokami mogą być zabiegi laserowe oraz leczenie operacyjne.